INVESTIGATION into THE EFFICACY of TRAINING about ORGAN DONATION for PARTICIPANTS in DAILY ACTIVITIES in SOCIAL LIFE CENTERS in ÇANAKKALE - ÇANAKKALE’DE SOSYAL YAŞAM EVLERİNDE GÜNLÜK AKTİVİTELERE KATILANLARA YÖNELİK ORGAN BAĞIŞI KONUSUNDA YAPILAN EĞİTİMİN ETKİNLİĞİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu çalışmanın amacı hedef grupta organ bağışı ve nakli konusunda bilgi düzeyinin artırılması, yanlış ya da eksik bilgilerin giderilmesi ve bu konuda farkındalığı artırmak için yapılan eğitimin etkinliğinin incelenmesidir. Bu araştırma organ bağışı ve nakli eğitiminin etkinliğini saptamayı amaçlayan müdahale tipinde epidemiyolojik bir çalışmadır. Bu çalışma 2016 yılında Kasım-Aralık aylarında ve 2017 yılı Nisan ayında Çanakkale Belediyesi’ne ait Barbaros, Troia ve Esenler Sosyal Yaşam Merkezleri’nde yürütüldü. Sosyal yaşam evlerinde günlük aktivitelere katılan bireylerden çalışmaya katılmaya gönüllü olanlar çalışmaya dâhil edildi. Katılımcılara organ bağışı ve nakli konusunda eğitim verildi. Bu çalışmada katılımcılar (n=55) ön test, son test ve tekrar test uygulanarak değerlendirildi. Çalışma grubunun tamamı kadındı. ‘Beyin ölümü gerçekleşen biri tekrar hayata dönebilir mi?’ sorusuna ön testte katılımcıların %55,8’i, son testte ve tekrar testte %84,6’sı hayır cevabı verdi. Bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.0001). Katılımcıların ön testte %38,5’i, son testte %59,6’sı ve tekrar testte %55,8’i organ bağışında bulunmayı düşündüğünü belirtti ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.004). Çalışmamızın sonuçları, eğitim öncesi bilgi ve tutum durumlarının eğitim sonrasında iyileştirilebilmesine rağmen 3 ay sonra yapılan tekrar testte bilgi ve tutum durumlarında gerileme olduğunu göstermektedir. Bireylerin tekrarlayıcı eğitimler ve bilgilendirme toplantıları ile bu konudaki duyarlılıklarının artırılması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: Organ bağışı, beyin ölümü, eğitim etkinliği, Çanakkale

Abstract:

The aim of this study is investigate the efficacy of training given to increase the knowledge levels about organ donation and transplantation in the target group, to correct mistaken or deficient information and to increase awareness of this topic. This research aiming to identify the efficacy of organ donation and transplantation training is an interventional-type epidemiological study. This study was completed in November-December of 2016 and April of 2017 in the Barbaros, Troia and Esenler Social Life Centers belonging to Canakkale Municipality. Individuals in daily activities in the social life centers who volunteered to participate were included in the study. Participants were given training on organ donation and transplantation. Participants (n=52) were assessed pre-test, post-test and repeat test in the present study. The whole study group were women. The rate giving the answer no to the question “Can someone who is brain dead return to life?” was 55.8% on the pre-test, while it was 84.6% on the post-test and repeat test and this difference was statistically significant(p=0.0001). Of participants, 38.5% stated they would consider organ donation on the pre-test, 59.6% said they would on the post-test and 55.8% said they would on the repeat test and this difference was statistically significant(p=0.004). The result of our study is that though knowledge and attitude levels before training were improved after training, repeated test completed 3 months later showed regressions in knowledge and attitude levels. Repeated training and information meetings are required to increase the sensitivity of the individual about this topic.

Key Words: Organ donation, brain dead, effiency of training, Çanakkale