E-postama gönder SAĞLIK OKURYAZARLIĞI ve MEDYA - HEALTH LITERACY and MEDIA
Öz
Sağlık okuryazarlığı, sağlığın geliştirilmesi kavramı çerçevesinde tanımlanmış bir kavramdır. Dünya Sağlık Örgütü, sağlık okuryazarlığını, sağlıkla ilgili bilgilerin okunması ve anlaşılması için gerekli temel becerilerin ötesinde, bireylerin sağlığını geliştirmesi ve iyi sağlık halini sürdürebilmesi için sağlıkla ilgili bilgiye ulaşması, anlaması ve kullanması için gerekli olan temel motivasyonu tanımlayan bilişsel ve sosyal beceriler olarak tanımlamaktadır. İngilizce “mass media” sözcüğünden dilimize giren “medya” daha çok yazılı ve görsel yayın araçları için kullanılmaktadır. Sağlık konusunda etkin iletişim yollarının bulunmasında, kitle iletişim araçlarından yani medyadan yararlanılması çok büyük önem kazanmaktadır. Medya çok sayıda kişiyle iletişim için kullanılmaktadır. Sağlık okuryazarlığı ve medya daha çok üzerinde durulması ve vurgulanması gereken bir konu olarak gittikçe önem kazanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Sağlık okuryazarlığı, medya, sağlığın geliştirilmesi
Abstract:
Health literacy is a concept defined within the framework of the concept of health promotion. The World Health Organization defines health literacy as cognitive and social skills that define the essential motivation for reaching, understanding and using health information in order to improve the health of individuals and maintain good health, beyond the basic skills necessary for reading and understanding health information. "Media", which comes into our language from "mass media" in English, is mostly used for written and visual broadcast media. Utilization of the media in finding effective ways of communicating about health is increasingly gaining importance. The media is used to communicate with a large number of people. Health literacy and the media are becoming increasingly important as a focus and an emphasis.
Key Words: Health literacy, media, health promotion
Tam Metin:
ARTICLE 5Referanslar
Nutbeam, D. (2000). Health literacy as a public health goal: a challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century. Health Promot Int, 15, 259-267.
Berkman, N. D. (2011). Low health literacy and health outcomes: an updated sSystematic review. Ann Intern Med, 155, 97-107.
Health Literacy in Canada. (2007). Canadian Council on Learning. http://www.cclcca.ca/ccl/reports/HealthLiteracy/HealthLiteracy2007.html. erişim tarihi: 15.06.17.
Ozdemir, H., Alper, Z., Uncu, Y., Bilgel, N.(2010). Health literacy among adults: a study from Turkey. Health Educ Res, 25(3), 464-477.
Eicher, K., Wieser, S., Bruegger, U. (2009). The costs of limited health literacy: a systematic review. Int J Public Health, 54(5), 313-324.
Abel, T. (2008). Measuring health literacy:moving towards a health promotion perspective. Int J Public Health, 53, 169-170.
Püsküllüoğlu, A. (1994). Arkadaş Sözlük. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Ellmore, R. T. (1992). Mass Media Dictionary. Illinois: National Textbook Co.
Güler, Ç. (1992). Toplum sağlık eğitiminin neresindeyiz? Actual Medicine, 2,9.
http://www.epa.nsw.gov.au. erişim tarihi:01.06.17.
. Güler, Ç. (1988). Sağlık eğitimi haftaları. Hacettepe Toplum Hekimliği Bülteni, 9, 1.
Güler, Ç., Özden, M. (1988). Sağlık Eğitiminde Özel Konular. Ankara.
Rosenstock, L., Cullen, M. R., Brodkin, C. A., Redlich, C. A. (2005). Textbook of Clinical Occupational and Environmental Medicine. 2nd ed. London: Elsevier Saunders.
Cohrssen, J. J., Covello, V. T. (1989). Risk Analysis: A Guide To Principles And Methods Of Analyzing Health And Environmental Risks, US Council on Environmental Quality. Washington DC. .
Gochfield, M. (1992). Environmental Risk Assesment. Eds. Last JM, Wallace RB in Maxcy-Rosenau-Last Public Health&Preventive Medicine. Connecticut: Prentice Hall International Inc,.
Sandman, P. M. Mass Media And Environmental Risk: Seven Principles, http://www.fplc.edu/risk/vol5/summer/sandman. htm. Erişim tarihi: 01.06.17.
Greenberg, M.R., Sandman, P., Sachsman, D. V., Salomone, K. L. (1989). Network television new covarage of environmental risks. Environment, 31(2), 16-20.
US Department of Health and Human Services. (1983). Fifth Special Reports To The Us Congress On Alcohol And Health From The Secretary Of Health And Human Services. DHHS Publication No. (ADM) 84-1291, US Government Printing Office, Washington DC.
Rootman, I. (1985). Using Health Promotion to Reduce Alchool Problems. Eds Grant M in Alcohol Policies. World Health Organization, Copenhagen.
Flay, B., Sobel, J. (1983). The Role of Mass Media in Preventing Adolescent Substance Abuse. Eds. Glynn TJ, Leukefeld CG, Ludford JP in Preventing Adolescent Drug Abuse: Intervention Strategies. NIDA Research Monograph No. 47. DHEW. Pub No. (ADM) 83-1280. U.S. Government Printing Office, Washington DC.
Moskowitcz, J. M. (1989). The primary prevention of alcohol problems: a critical review of the research literature. J Stud Alcohol, 50, 54-88.
Refback'ler
- Şu halde refbacks yoktur.