FATİH MEHMET II VAKFİYELERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME
Öz
Büyük lider olmak gerçekten de gücü, istikrarı, öngörüyü, siyaseti, yönetme erkini kendinde toplayabilmeyi gerektirir. II. Mehmet’in tüm bu özellikleri kendinde bütünleyen yapısı sayesinde çok kısa zamanda askeri başarılarını, diplomatik, kültürel unsurlar takip etmiştir.
Konstantinopolis’in fethedilmesini izleyen dönemde buranın payitaht haline getirilmesiyle bölgenin Türk-İslam kültürüne dair eserlerle mimari olarak inşası sağlanmıştır.
Bu çalışmada II. Mehmet’in İstanbul’da yaptırdığı han, hamam, cami, akarat, değirmen, camilere dair oluşturulan “Fatih Mehmet II Vakfiye ”si incelenmiştir.
Vakfiye, 1938 senesinde Ankara’da Vakıflar Umum Müdürlüğü Neşriyatı- Türk Vakfiyeleri içerisinde yayınlanmıştır.
Türk modeli yapıların oluşturulması ve arttırılmasının ilk önemli örnekleri Fatih dönemindedir. İstanbul’un fethinden sonra buradaki mimari yapıdan oldukça etkilenen Fatih, bu bölgeye ve imarına ayrı bir önem vermiştir. Yapılan ve var olan yapıların vakfiyelerde kayda geçirilmesi de günümüz tarih-şehir tarihçiliği ve arşivcilik üzerine çalışanlar için önemli bilgiler içerir.
Referanslar
Armağan, M. (2008). Ufukların Sultanı-Fatih Sultan Mehmet(7.Baskı). İstanbul: Timaş Yayınevi.
Kuşat, A. (2003). Fatih Sultan Mehmet’in Kişiliği Ve Fetihteki Rolü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,14(1), 131-148.
Lamartine, A. (2011). Osmanlı Tarihi(2.Baskı). (Çev. Serhat Bayram). İstanbul: Kapı Yayınları.
İnal, H.İ. (2010). Osmanlı Tarihi(3.Baskı). İstanbul: Nokta Yayınları.
İnalcık, H. (2010). Devlet-i Aliyye, Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar-I(47.Baskı). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Öztuna, Y.(2004). Osmanlı Devleti Tarihi-Siyasi Tarih 1(1.Basım). İstanbul: Ötüken Yayınları.
Kunt, M. Ödekan A. Yurdaydın, H.G. Froqhi S. (1993). Türkiye Tarihi II. İstanbul: Cem Yayınları.
Gündüz, A. (2008). İstanbul’un Osmanlılar Tarafından Fethi, Türk- İslam ve Avrupa Açısından Önemi. Karadeniz Araştırmaları, Cilt: 5, Sayı: 17, 51-66.
Kayadibi, F. (2003). Fatih Sultan Mehmet Döneminde Eğitim ve Bilim. İ.Ü İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:8, 1-18.
Baykal, B.S. Fatih Sultan Mehmet’in Muhiti ve Şahsiyeti Üzerine Bir Deneme. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/1236/14123.pdf. (Erişim: 20 Nisan 2016).
Uğurluel, T. Kayatekin, M. (2014). Tarih Tıbbı Konuşturdu, Suikastlar, Sır Ölümler, Esrarengiz Olaylar(2.Baskı). İstanbul: Timaş Yayınları.
Özcan, E.S. (2010). Fâtih Sultan Mehmet’in Hikmete “Sığınması” Üzerine. Mukaddime, Sayı:1, 1-28.
Köseoğlu, N. (2000). Kurucu Güç ve Osmanlı Mucizesi, Türk Yurdu Dergisi, Cilt 19-20, Sayı 148-149,6-10.
Gürkan, M. (2012). Vakfiye. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, İslam Araştırmaları Merkezi, Cilt 42, 465.
Çelebi, E. (2004). Günümüz Türkçesiyle Evliya Çelebi Seyahatnamesi. 1.Cilt-1.ve2. Kitap, (Haz: Seyit Ali Kahraman-Yücel Dağlı). İstanbul: Yapı kredi Yayınları.
Fatih Mehmet II Vakfiyeleri. (1938). Vakıflar Umum Müdürlüğü Neşriyatı-Türk Vakfiyeleri No.1, Ankara.
Refback'ler
- Şu halde refbacks yoktur.